馃 Strzelec Konny Z Czas贸w Ksi臋stwa Warszawskiego
Boski Aleksander. 艢wi臋te Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego zwano I Rzesz膮 (Erstes Reich) lub Star膮 Rzesz膮 (Alte Reich). Za prapocz膮tki uznaje si臋 w historiografii pa艅stwo Karola Wielkiego, szczeg贸lnie od 800 roku, kiedy Karol pozwoli艂 si臋 ukoronowa膰 na cesarza w Rzymie przez papie偶a. Przydomek 鈥濿ielki" nadaje si臋
J贸zefa Poniatowskiego po wycofaniu si臋 z Warszawy lewobrze偶nej (na Prag臋) skierowa艂y si臋 na po艂udnie - do Galicji. Wesz艂y mi臋dzy innymi do Lublina, Zamo艣cia, Lwowa, Tarnopola, Krakowa. Na mapie oznaczono wa偶niejsze bitwy wojny w 1809 r. W Kwietniu 1809 roku wojska austriackie przekroczy艂y granic臋 Ksi臋stwa Warszawskiego na rzece
Strzelec konny z czas贸w wojen napoleo艅skich Strzelec na niebie Strzelec pieszy, a w dobie napoleo艅skiej - konny Strzelec pieszy w armii Ksi臋stwa Warszawskiego Strzelec stara si臋 zgra膰 j膮 z muszk膮 Strzelec w wojsku Ksi臋stwa Warszawskiego Strzelec wolny, bezetatowiec, wykonuj膮cy wolny zaw贸d Strzelec wyborowy Strzelec wyborowy w11. Eile, Henryk Dzieje administracji w wojsku Ksi臋stwa Warszawskiego: Zaopatrzenia wojsk. Warszawa 1928. 12. Giedroy膰, Franciszek Aptekarze i apteki za czas贸w Ksi臋stwa Warszawskiego, in: Farmacja 10 (1914), 1, pp. 25-28. 13. Giedroy膰, Franciszek Rada Lekarska Ksi臋stwa Warszawskiego i Kr贸lestwa Polskiego (1809- 1867). Warszawa 1913. 14. Zreszt膮 to w艂a艣nie widok maszeruj膮cych oddzia艂贸w sk艂oni艂 go do napisania pie艣ni. Jak doskonale wiesz, by艂o to 10 lat przed powstaniem Ksi臋stwa Warszawskiego Ksi臋stwa Warszawskiego - namiastki wolnej ojczyzny, o kt贸r膮 walczyli Polacy. Autor nie tylko odwo艂uje si臋 w utworze do historii, bo mamy tam Czarnieckiego, ale te偶 widzi Jednak z zaznaczeniem i偶 nazwy 鈥瀔arabin" zacz臋to u偶ywa膰 dopiero w okresie Ksi臋stwa Warszawskiego (XIX w.). Natomiast w uj臋ciu wsp贸艂czesnym karabin definiowany jest tam jako bro艅 r臋czna przeznaczona do ra偶enia cel贸w na odleg艂o艣ciach od 400 do 1000 m, wyposa偶ona w d艂ug膮 luf臋 oraz bagnet. Artyku艂 dotyczy kwestii ustroju, instytucji pa艅stwowych i 偶ycia politycznego Ksi臋stwa Warszawskiego (1807-1815). Autor przyjmuje, 偶e g艂贸wnymi cechami nowoczesnego pa艅stwa s膮: zdolno艣膰 do skoordynowanej kontroli nad obszarami, kt贸re obejmuje oraz do stymulowania nowejintegracji kulturowej zwi膮zanej z rodz膮c膮 si臋 艣wiadomo艣ci膮 narodow膮 zamieszkuj膮cej je zbiorowo艣ci. O tej walce dowiedzie膰 si臋 mo偶na by艂o r贸wnie偶 z kaza艅 i m贸w okoliczno艣ciowych czas贸w Ksi臋stwa Warszawskiego i Kr贸lestwa Polskiego, wyg艂aszanych na pogrzebach, przed rozpocz臋ciem N1OP6E.